Rabiës of hondsdolheid is een virusinfectie van het centrale zenuwcentrum / hersenen ,de afloop ervan is altijd dodelijk en de verspreiding vindt plaats via het speeksel van besmette zoogdieren. Als de bijtwond zich dichter bij de hersenen bevindt, zullen de symptomen ook eerder merkbaar zijn. Toch kan het wel maanden duren voordat de eerste symptomen zich voordoen bij je hond. Daar rabiës vrijwel altijd de dood tot gevolg heeft is preventie de enige vorm van bestrijding, in België en Nederland komt de ziekte echter zelden voor, dat doordat België volgende maatregelen heeft genomen:
In België moet iedere hond geïdentificeerd zijn en een Europees paspoort hebben.
Verantwoordelijken van honden moeten hun dieren laten identificeren en registreren voordat zij ze verkopen of weggeven en, hoe dan ook, voordat ze vier maand oud zijn. Identificatie kan bij middel van een microchip. Identificatie bij middel van een tatoeage mag wel nog, op voorwaarde dat deze voor die datum geplaatst werd en duidelijk leesbaar is. Tatoeage is evenwel niet geldig indien de bestemming het Verenigd Koninkrijk,Ierland of Malta is.
erkende dierenarts mag maar een Europees paspoort afleveren na het identificeren van het dier.
In België is rabiësvaccinatie verplicht:
|
-
|
Bij het vervoer van gezelschapsdieren (honden, katten en fretten) van België naar een andere lidstaat 3 weken voor vervoer. |
| - | Wanneer uit derde landen afkomstige gezelschapsdieren worden binnengebracht. In dat geval gelden bijzondere voorschriften. |
Om tegen hondsdolheid gevaccineerd te kunnen worden, moet het dier geïdentificeerd zijn en een Europees paspoort hebben. De dierenarts kan het dier indien nodig op het ogenblik van de vaccinatie zelf nog identificeren en een paspoort bezorgen. Een rabiësvaccinatie is een éénmalige vaccinatie die 3 jaar geldig is.
Symptomen:
Gedragsverandering (agressie): als vossen of knaagdieren bijvoorbeeld besmet zijn met hondsdolheid, bestaat het risico dat ze jou of je hond aanvallen, terwijl deze dieren bij normaal gedrag mensenschuw zijn.
- Verlammingen: Hierdoor is het stereotype beeld ontstaan van een schuimbekkende hond als kenmerk voor hondsdolheid. Dat is het gevolg van de spieren in de keel die verlamd zijn geraakt. Hierdoor kan het dier niet meer slikken.
- Hallucinaties.
- Watervrees.