Wormen

Lintwormen leven in de darmen van uw huisdier. Een volwassen lintworm bestaat uit een aaneenschakeling van aan elkaar verbonden kleine stukjes worm, zogenaamde "proglottiden". Er zijn verschillende lintwormen die als parasiet in verschillende diersoorten kunnen leven. Lintwormen kunnen ook de mens infecteren.

De lintworm is in twee groepen te verdelen:

• de lintworm (Echinococcus granulosus), voorkomend bij de hond, kat en de mens
• de vossenlintworm (Echinococcus multilocularis), voorkomend bij knaagdieren en de mens

De lintworm die wordt waargenomen bij katten en honden wordt overgebracht door vlooien. Het vlovrij houden van uw huisdier is een belangrijke factor om lintwormen bij uw huisdier te voorkomen. De vlooien leggen in de vacht van uw huisdier eitjes, deze eitjes komen overal in de omgeving van uw huisdier terecht. Indien uw huisdier door likken etc de eitjes inslikt, groeien deze in de darm uit tot een volwassen lintworm. De kop zet zich vast in de darmwand en van de achterkant vallen er regelmatig stukjes af, die vervolgens met de ontlasting mee naar buiten komen.

De lintworm kwam vroeger wel veel voor, met name bij de runderen en schapen. Intensieve slachthuiscontrole en het voeren van honden met droogvoer en (gesteriliseerd) blikvoer hebben ervoor gezorgd dat deze parasiet al tientallen jaren niet meer bij dieren in het slachthuis waargenomen wordt. In Europa zijn vossen al vele jaren dragers van de vossenlintworm. In een enkele keer treedt infectie bij de mens, kat en hond op. De trend is echter dat het aantal besmette vossen toeneemt en hiermee ook de kans op infectie bij mensen, katten en honden.

Als eigenaar kan u de diagnose van een lintworminfectie zelf stellen. U kan proglottiden zien kruipen ter hoogte van de anus of op de haren ter hoogte van de poepvan uw huisdier. U kan ook de opgedroogde proglottiden zien liggen op de grond, zij zien eruit als grote rijstkorrels. Vaak zijn echter de eerste symptomen die worden opgemerkt het typische sleetje rijden, waarbij u huisdier met de poep over de grond gaat schuren. Bij een zeer erge infectie kunnen er ook maag-darm klachten verschijnen. 

Mensen kunnen besmet worden door middel van hand naar mondcontact met besmette grond (parken, tuinen en niet afgesloten zandbakken). Uit de eitjes komt een blaasworm die zich gaat nestelen in de lever. In het begin zijn er geen ziektesymptomen. Het is pas na jaren wanneer de blaasworm aanzienlijk groot is geworden dat ziektesymptomen zoals geelzucht, hoofdpijn en andere gaan optreden.

Om besmetting te voorkomen wordt aangeraden om goed de handen te wassen na gewerkt te hebben in de tuin, vossenstoelgang niet aan te raken en wilde paddenstoelen en bosvruchten voldoende te wassen alvorens deze worden opgegeten.

haakwormen:

De haakworm leeft in de dunne darm van zijn gastheer, wat bijvoorbeeld een hond, kat of mens kan zijn. Ze komen echter minder vaak voor bij katten dan bij honden. Haakwormen zijn veel kleiner – 0,25 tot 0,5 mm. groot – dan de spoelworm en ook aantasting van weefsel en obstructie in het lichaam – wat bij spoelworminfectie vaak wordt waargenomen – komen bij haakworminfecties minder frequent voor. Desondanks kan een haakworminfectie – met name bij pups dodelijk zijn.

Een haakworm heeft tanden waarmee hij zich vasthecht aan de darmwand van de gastheer om bloed te kunnen zuigen. Dit bloedverlies kan leiden tot bloedarmoede, veroorzaakt door verlies aan ijzer en eiwitten in de darm.Volwassen haakwormen leven in de dunne darm van hun gastheer. Ze leggen honderden eitjes die het lichaam verlaten via de ontlasting. Binnen twee tot vijf dagen komen uit deze eitjes larven die klaar zijn om een gastheer te besmetten. Haakwormlarven kunnen een behoorlijke lange tijd overleven zonder zich te voeden.
Wanneer een hond of kat via de bek in contact komt met geïnfecteerd voedsel of besmette ontlasting, dan kunnen de larven worden ingeslikt. In het lichaam verplaatsen zij zich vervolgens naar de dunne darm. Haakwormlarven kunnen ook via de huid doordringen in het lichaam van een gastheer, waar ze zich een weg banen naar de longen en luchtpijp. Door de irritatie worden ze vervolgens opgehoest en weer ingeslikt en verplaatsen ze zich naar de dunne darm. Daar voeden zij zich en leggen eitjes, welke het lichaam weer via de ontlasting verlaten waarna de cyclus opnieuw begint.

Een hond of kat die besmet is met een haakworm ziet er ongezond uit en heeft een slechte eetlust. De binnenkant van de neus, het tandvlees en de oren zijn vaak bleek. Wanneer haakwormen weten door te dringen tot de longen, dan zal de hond vaak hoesten. Ook een donkere, bloederige, teerachtige ontlasting, constipatie en diarree kunnen symptomen van een haakworminfectie zijn.

Sommige haakwormen kunnen ook de mens rechtstreeks door de huid infecteren. Dit gebeurt vooral als mensen blootsvoets op het strand lopen of op andere plekken waar dieren poepen. Op de plek waar de larve de huid binnendringt krijgt men vervelende jeuk, en na verloop van tijd worden kruipsporen van de larve zichtbaar onder de huid. Gelukkig is deze infectie makkelijk te behandelen.

Hartworm:

De hartworm is een worm die voorkomt bij de hond en, zij het in mindere mate, bij de kat. Tot voor kort was het een aandoening die voornamelijk in Zuid-Europa voorkwam. De laatste tijd rukt deze infectie op richting het noorden en de ziekte wordt inmiddels tot halverwege Frankrijk aangetroffen. De ziekte wordt verspreid via muggen en kan niet direct van hond op hond worden overgedragen. Muggen besmet met larven van deze parasiet brengen de worm over, waarna de larven een trektocht maken door het lichaam via weefsels en de bloedbaan met als eindstation het hart en de longen. Ze kunnen daar uitgroeien tot volwassen wormen van 15-30 cm. Als uw huisdier besmet is met de hartworm kan het tot 6 maanden duren tot de symptomen duidelijk worden.

De symptomen zijn:

• hoesten

• verminderd uithoudingsvermogen

• lusteloosheid

• gewichtsverlies

• acute dood

Besmetting vaststellen en behandeling

Het vaststellen van een besmetting met hartworm gebeurt door middel van bloedonderzoek. De behandeling van de hartworm is niet altijd zonder risico's. Omdat de volwassen hartwormen in het hart leven kunnen deze, wanneer we ze met medicijnen doodmaken, in de bloedbaan terecht komen. Deze wormpjes in de bloedbaan kunnen vastlopen in kleine haarvaatjes en verstoppingen en infecties geven. Dit gebeurt met name in de longen met een heleboel nare gevolgen vandien. Het is dus beter en eenvoudiger om de hartworm preventief te bestrijden.

Preventie van de hartwormen

De jonge larven die in het bloed komen kunnen zonder problemen gedood worden. Als u korter dan 4 weken op vakantie gaat, is het voldoende om na de vakantie te ontwormen met een middel dat ook hartwormen doodt (dit is bij de meeste ontwormingen NIET het geval), gevolgd door een behandeling een maand later. Gaat u langer dan 4 weken op vakantie dan moet er op vakantie élke 4 weken worden behandeld én bij thuiskomst nog een keer. Niet alle ontwormingsmiddelen zijn werkzaam tegen hartworm, vraag ons advies!